Οι παραδόσεις των διακοπών μας έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, όπως θα έπρεπε. Η παιδική εποχή των δώρων έχει δώσει τη θέση της σε μια εποχή απλότητας στην ενήλικη ζωή – ώρες ησυχίας, φαγητά άνεσης, δημιουργία ζεστών αναμνήσεων με την οικογένεια και τους φίλους. Αφορά λιγότερο τα «πράγματα» και περισσότερο για τον εορτασμό της εποχής του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Το ετήσιο γιορτινό μας δέντρο είναι μια αντανάκλαση αυτής της εξέλιξης: μετατρέποντας αυτό που κάποτε ήταν ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο σε ένα γαλήνιο δέντρο του Ηλιοστασίου.
Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι στις 22 Δεκεμβρίου και σηματοδοτεί τη συντομότερη, πιο σκοτεινή ημέρα του χρόνου. Ωστόσο, ανάμεσα σε αυτό το φως που ξεθωριάζει, βλέπουμε τη χάρη, τη δύναμη και την ελπίδα για φωτεινότερες μέρες να βρίσκονται μπροστά μας. Η διακόσμηση ενός γιορτινού δέντρου είναι μια παλιά συνήθεια που χρονολογείται από παλιά χιλιάδες χρόνια. Η σύγχρονη εκδοχή του γιορτινού δέντρου εμφανίζει τώρα μια συλλογή από την ομορφιά εμπνευσμένη από τη φύση που μας περιβάλλει.
Vintage γυάλινα πουλιά κουρνιάζουν στα πάνω κλαδιά. Φαίνονται να κυματίζουν γύρω από τα απλά στολίδια που σηματοδοτούν τα ορόσημα της ζωής μας: τα πρώτα Χριστούγεννα του μωρού, χειροποίητοι θησαυροί από ένα αγαπημένο πρόσωπο που πέρασε, η απλή σιλουέτα της ιστορικής εκκλησίας όπου υποσχεθήκαμε να αγαπάμε ο ένας τον άλλον για πάντα.
Τα κάτω κλαδιά έχουν παχουλά, πιληματοποιημένα πουλιά. Μου θυμίζουν τα πολλά πλάσματα που πιάνω να κυματίζουν από το ένα κεφάλι στο άλλο στον κήπο μας αυτή την εποχή του χρόνου. Οι ξύλινες κουκουβάγιες παρακολουθούν ανάμεσα σε αστραφτερά λευκά φώτα. Ο Juniper διασκεδάζει τόσο πολύ με την τακτοποίηση, μετά την αναδιάταξη των τοποθεσιών τους.
Βρήκα αυτά τα αξιολάτρευτα κουκουνάρια στο Παγκόσμια Αγορά, αλλά μου αρέσει η ιδέα να φτιάξω περισσότερα από αυτά ως δραστηριότητα για μικρά χέρια. Ο Juniper κι εγώ κρατάμε τώρα το βλέμμα μας σε βόλτες στη γειτονιά για περισσότερα κουκουνάρια. Θα ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό να τα συλλέξουμε από μερικά από τα αγαπημένα μας μέρη γύρω από το Όρεγκον.
Η κορυφή του δέντρου φιλοξενεί ένα funky, χάλκινο αστέρι της δεκαετίας του 1950. Το αγόρασα από μια πώληση ακινήτων για το πρώτο μου δέντρο όταν ζούσα μόνος στα είκοσί μου – πριν από τον Τζέι, πριν από τα παιδιά, όταν τα περβάζια μου ήταν γεμάτα με βότανα σε γλάστρες. Τι ταξίδι ήταν από εκείνες τις μέρες.
Καθαρίσαμε πολλά γιορτινά είδη φέτος πριν βάλουμε τα διακοσμητικά μας, τα οποία ήταν υπέροχα. Κρατάμε αυτό που αγαπάμε περισσότερο και αποχωριζόμαστε με αντικείμενα που δεν έχουν νόημα. Κάθε μικρό πράγμα σε αυτό το δέντρο είναι κάτι που λατρεύουμε για τη ζωή μας μαζί, το σπίτι μας και αυτή την ιδιαίτερη εποχή του χρόνου.
Πώς στολίζετε τις αίθουσές σας αυτή την εποχή; Είναι λεπτό ή αστραφτερό; Μια έκρηξη φαντασιών ή μια επιμελημένη επιλογή; Αναζητάτε έναν απλούστερο τρόπο να σημειώσετε το ηλιοστάσιο; Δείτε το Solstice Swag που συγκεντρώσαμε πέρυσι και πώς μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας!
